Eğer Dünya ansızın dönmeyi bıraksa, sonuçlar anında ve yıkıcı olurdu. Dünyanın yüzeyindeki her şey, gezegenin evvelki 1.600 kilometre saatlik dönüş suratında hareket etmeye devam ederdi. Bu, atmosfer, okyanuslar ve beşerler da dahil olmak üzere tüm objelerin doğuya yanlışsız inanılmaz bir süratle savrulacağı manasına gelir. Bu kuvvet, insanları, binaları ve hatta okyanusları yüzey boyunca fırlatmaya yetecek kadar güçlü olur ve geniş çapta yıkıma yol açar.
ATMOSFER VE HAVA DURUMU ÜZERİNDEKİ ETKİLER
Dünyanın ansızın durması, atmosfer üzerinde dramatik tesirler yaratırdı. Rüzgar hızları büyük ölçüde artar, gezegenin dinamiklerindeki ani değişiklik nedeniyle kasırgalar ve hortumlar oluşurdu. Şu anda Dünya ile senkronize halde olan atmosfer, bu ahengi kaybedeceği için saatte 1.600 kilometreye varan rüzgarlar meydana gelirdi. Bu rüzgarlar, ormanları yerle bir eder ve binaları yıkarak büyük hasara neden olurdu.
Ayrıca, bugün bildiğimiz hava durumu desenleri büsbütün bozulurdu. Dünyanın dönüşü, ısının dağılımında ve hava sistemlerinin oluşumunda kritik bir rol oynar. Dönüş olmadan, gece-gündüz döngüsü büyük ölçüde değişir ve gündüz ile gece ortasındaki sıcaklıklar çok hale gelirdi. Dünyanın bir tarafı daima güneşe maruz kalır ve kavurucu sıcaklıklar oluşurken, başka taraf daima karanlığa bürünür ve sıcaklıklar süratle düşerdi.
OKYANUSLAR VE GELGİTLER
Okyanuslar da Dünya’nın birdenbire durmasından derinden etkilenirdi. Okyanus akıntıları, Dünya’nın dönüşü ve Coriolis tesiri tarafından yönlendirildiğinden, şu anki işleyişlerini kaybederdi. Bu, suyun, merkezkaç kuvveti tarafından yerinde tutulamayan suyun kutuplara gerçek akmasına neden olarak devasa gelgit dalgalarına yol açardı. Bu tsunamiler, kıyı bölgelerini büsbütün yok eder ve kıtaların formunu değiştirirdi.
Ek olarak, Dünya’nın dönüşünü kaybetmesi, bildiğimiz manada gelgitlerin sona ermesi manasına gelirdi. Gelgitler temel olarak Ay’ın çekim kuvveti ve Dünya’nın dönüşüyle oluşur. Dönüş olmadan, gelgitler daha zayıf ve sistemsiz hale gelir, bu da deniz ekosistemlerini daha da bozardı.
YAŞAM VE EKOSİSTEMLER ÜZERİNDEKİ ETKİLER
Bu durum ömür üzerinde yıkıcı tesirler yaratırdı. İnsan yaşamı, gezegenin ani duruşunun yarattığı birinci kuvvetle anında tehlikeye girerdi. Birinci yıkımdan sağ çıkılsa bile, etraftaki değişiklikler ömrü tehdit edici olurdu. Çok hava şartları, atmosferin çökmesi nedeniyle solunabilir havanın kaybı ve altyapının tahrip olması hayatta kalmayı neredeyse imkansız hale getirirdi.
Dünyanın dört bir yanındaki ekosistemler çökerdi. Mevcut iklim ve hava şartlarına ahenk sağlamış bitkiler ve hayvanlar, sıcaklık ve ışıkta meydana gelen bu büyük değişimlere dayanamazdı. Besin zinciri bozulur ve kitlesel yok oluşlara yol açardı. Ekosistemdeki dengesizlik, en küçük mikroorganizmalardan en büyük memelilere kadar her şeyi etkilerdi.
UZUN VADELİ SONUÇLAR
Uzun vadede, şayet Dünya dönmeyi bırakır lakin Güneş etrafında dönmeye devam ederse, gezegen nihayetinde yeni, fakat büsbütün farklı bir duruma yerleşirdi. Gezegenin bir tarafı daima Güneş’e maruz kalır, onu çorak bir çöle çevirirken, başka taraf ebedi karanlıkta kalır ve buzla kaplı bir vahaya dönüşürdü. Bildiğimiz manada ömür sona erer ve yalnızca en ekstrem organizmalar gezegenin izole ceplerinde hayatta kalabilirdi.
DÜNYANIN DÖNÜŞÜNÜN ÖNEMİ
Dünya birdenbire dursaydı ne olurdu sorusu, Dünya’da hayatın gelişmesine imkan tanıyan hassas dengeyi gözler önüne seriyor. Dünyanın dönüşü, sadece gece-gündüz döngüsü için değil, tıpkı vakitte ömrü destekleyen çevresel istikrarı korumak için de gereklidir. Bu senaryo büsbütün varsayımsal olsa da, Dünya’nın doğal süreçlerinin yaşadığımız dünyayı sürdürülebilir kılmadaki kıymetini vurgulamaktadır.